ตีช็อตแอปโพรช อย่างไร ให้ได้เบอร์ดี้บ่อยๆ

 
ท่านนักกอล์ฟเคย “มีอาการ” แบบนี้บ่อยๆไหมครับ ตีชอตแอปโพรชไม่ออนกรีน ทั้งๆ ที่ตีลูกจากไลน์ดีกลางแฟร์เวย์ แถมตอนเล็งก็ตั้งใจตีจี้ธงและเหล็กที่ตีก็เป็นเหล็กถนัดซะด้วย ถามว่าเรื่องแบบนี้เกิดจากอะไร ตอบว่าตีจากระยะชอบ ไลน์ดี เหล็กถนัด แต่ไม่ออนเป็นเพราะท่านเล็งเป้าหมายที่ธงฟังแล้วงงไหมครับ ตีไม่ออนเป็นเพราะเล็งตีไปที่ธง ครูกอล์ฟบอกว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะการเล็งไปที่ธงซึ่งเป็นเป้าหมายเล็กนิดเดียวต้องตีแม่นจริงๆ ทำให้ท่านเกร็ง พอเกร็งก็เลยทำให้วงสะวิงไม่ลื่น ท่านจะตีออนกรีนง่ายขึ้นและบ่อยขึ้นถ้าเล็งเป้าหมายให้ใหญ่ขึ้น
 
ซึ่งมีวิธีซ้อมดังนี้ เวลาไปซ้อมที่ไดรวิ่งเรนจ์ขอให้เลือกธงหรือเป้าที่มองเห็นชัดเจนและสามารถตีถึงแบบสบายๆ ด้วยเหล็ก 7 หลังจากกำหนดเป้าได้แล้วให้ตี 5 ชอตโดยตั้งใจให้ลูกตกตรงเป้าที่กำหนด แล้ว นับดูว่ามีกี่ลูกที่ตกห่างเป้าหมายไม่เกิน 1 หลา ถ้ามีแค่ลูกเดียวหรือไม่มีสักลูกที่ห่างเป้าไม่เกิน 1 หลา แปลว่าท่านกำหนดเป้าเล็กเกินไป
5 ลูกต่อมาให้ขยายเป้าให้ใหญ่ขึ้น โดยคราวนี้ขยายเป้าเดิมไปทางซ้าย 5 หลา ไปทางขวา 5 หลา ทำให้เป้ากว้างขึ้นอีก 10 หลา แล้วก็ตีด้วยเหล็กอันเดิม ตีเสร็จ 5 ลูกก็นับว่ามีกี่ลูกที่อยู่ในเป้า ถ้าลูกยังไม่อยู่ในเป้าถึง 3 ลูกให้ขยายออกไปอีกข้างละ 5 หลา แล้วตีอีก 5 ลูก ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้ชุดที่ 3 ลูกอยู่ในเป้า ให้จำไว้ว่าเป้านี้ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางยาวเท่าไร
ตอนออกรอบเวลาตีชอตแอปโพรชด้วยเหล็ก 7 ให้กำหนดขนาดของเป้าบนกรีนเท่ากับที่ซ้อมในไดรวิ่งเรนจ์ จะทำให้ท่านไม่เกร็ง ตีออนมากขึ้นมีโอกาสได้พัตเบอร์ดี้มากขึ้น หลังจากได้เป้าของเหล็ก 7 แล้ว ต่อไปก็ ซ้อมเหล็ก 8, 9, พิตชิ่งเวดจ์ แซนด์เวดจ์ด้วยสูตรเดิมจะทำให้ท่านได้ขนาดของเป้าหมายเพื่อตีแอปโพรชด้วย เหล็กสั้นที่แม่นกรีน ทุกเหล็ก ถ้าหากจะขยับไปซ้อมเหล็กกลาง ไม้กะเทย และหัวไม้แฟร์เวย์ด้วยก็ยังได้